Chefchaouen - Torres - Saidia

Donderdag 11 januari, volop zon en 16 gr

Na het nuttigen van een Marokkaanse maaltijd gisteren in de stad met de taxi weer terug.

Vanmorgen rond 10 uur vertrokken voor de rit naar Torres aan de kust, 175 km. We reden de weg dwars door het Rif gebergte, een van de armste regio’s van Marokko. De helft van alle hasjiesj in de wereld komt uit Marokko, het grootste deel komt uit het Rifgebergte. Onderweg veel jonge mannen langs de weg, die hasj aanbieden. Eerst dachten we dat ze het vredesteken maakten. (✌️) Even later viel het kwartje: hasj om te roken . Hier worden een paar mensen heel rijk van. Je kunt je hier voorstellen dat toch grote armoede veel jonge Marokkanen doet besluiten naar een rijk land te vertrekken. Zo komen we in Nederland aan al die Marrokkaanse jongens, de meesten komen hier vandaan. En als je hier bent kun je dat begrijpen.

Maar de wegen zijn overwegend goed, rustig met weinig verkeer en hele mooie uitzichten. We hadden zo’n 175 km te gaan, lunchen op 1370 meter, en even later boven de 1500 meter. Jaren geleden zou er nu sneeuw liggen, we zagen nog vaak de slagbomen om de wegen af te sluiten bij hevige sneeuwval, nu werd overal alweer het land bewerkt en bloeien de amandelbomen al. 
 

Waterputten, ovens, hooischuren, overal zie je wel iets leuks. En moskeeën met een minaret, elk dorp, gehucht, maar ook zomaar tegen een berg, je vindt ze overal waar je kijkt. 3 keer op een dag het gebed vanaf de minaret (tegenwoordig electronisch), we worden er al om 7 uur mee gewekt. Het laatste deel van de reis was adembenemend mooi, met vooral prachtig rode kleuren in het gebergte. We hadden afgesproken op Plage de Torres, vlak aan zee op een parkeerplaats, tegen zeven uur werd het pas donker en er kwamen gezinnen hier een koffie drinken of hadden hun eten meegenomen. Morgen hier een dagje zonnen. De jeugd verzamelt zich hier na schooltijd om met busjes huiswaarts te gaan, leuke kids.

 
Na elke reisdag spreken we elkaar om af te stemmen wat we de volgende dag of dagen gaan doen, de neuzen dezelfde kant op, vandaag dat we hier een dag langer blijven, om gewoon even niets te doen, reizen hier is vermoeiend

Vrijdag 12 januari, zon en 18 gr, later met een fris windje van zee.

Vandaag niets, gewoon zitten, zonnen en wat eten en drinken. In het dorpje in een piepklein winkeltje was brood te krijgen. De korte broek kon aan en insmeren met zonnecrème nodig.

Boven de berg was een fort uit de 14e eeuw, pas gerestaureerd, maakte deel uit van een verdedigingslinie van 35 km. Dieny, Ronald en Henriette, Hannelieke en Johan zijn er heen gelopen, 2 uur v.v.

De parkeerplaats waar we stonden was ook een terras van een koffiebar. Hier ’s middags maar even koffie genomen, we maken tenslotte ook gebruik van het terras.Voor iedereen koffie en er ook nog wat zoetigheden bij moesten we omgerekend € 6.50 afrekenen, waar leven die mensen van.

Nog even de coördinaten voor de dag van morgen uitgewisseld, 250 km tot aan de Algerijnse grens, we rekenen op zo’n 6 uur rijden.

Zaterdag 13 januari, sluierbewolking en zon, 18 tot 20 gr.

Lange rit vandaag met mooie uitzichten, 250 km lijkt in NL korter dan hier, de wegen en infra zijn erg goed en worden steeds verbeterd. Veel politiecontroles, er staat dan een bord op de weg, dan moet je stoppen. Soms even een vraag waar je vandaan komt, of waar je naartoe gaat. Veel agenten willen graag even laten horen dat ze ook Engels spreken, geef een complimentje en ze stralen.

Op de snelweg naar Saidia mag je vaak niet sneller dan 80 en zijn ze overal aan het verbreden, door de wegwerkzaamheden zijn er soms wat ‘hobbels’ in de weg, oppassen geblazen dan. Mijn crashsensor tussen de gasflessen is al twee keer dichtgeslagen. Is het alleen maar veiliger door.

onderweg in Nador bij de Mariana, een grote supermarkt weer even ingeslagen.

Het Rif gebergte hier is weer totaal anders dan eergisteren, weidser, de weg loopt vlak langs zee, een paar steden maar, de mensen hier laten je je welkom voelen, zeggen het ook steeds, en ze zijn trots op Marokko en blij dat je hun mooie land bezoekt. In dit gebied geen hashdealers meer. Aangekomen in Saidia op een kleine camping, kilometer verderop de grens met Algerije. Ook hier de grens tussen Rif en Atlas gebergte, daar gaan we morgen naar toe, wandelen in een kloof.

 Waar ik sta is Marokko, 2 stappen vooruit is Algerije.