Ait ben Haddou - Zagora - Foum Zguid

Donderdag 1 februari, zon, 17 graden

Vandaag van Ait Ben Haddou over een mooie weg door desolaat landschap. We gaan naar Zagora, met een tussenstop onderweg. Fred en Nel hebben een mooie plek gevonden, 5 sterren met geen voorzieningen. Fijn voor 1 nacht.

We stopten vandaag voor koffie in Taznakht. Er was markt, ontzettend veel mensen op de been. Die markten zijn erg leuk, je kijkt je ogen uit. Een jongen was met een brander koeiepoten aan het schroeien cq zwartblakeren. Schijnen ze hier te eten; hij vond het vreemd, dat wij dat niet kenden. Maar misschien worden we in deze ook wel voor lapje gehouden.(die toeristen kun je alles wijsmaken😏)Toch even gegoogled: ze eten het echt. Oldschool Marokkaans eten.

Bloeiende amandelbomen

Verse dadels

Ezelkarren, geiten aan touw, kalkoenen , schapen, kippen ; alles wordt verhandeld. Alles gebeurt ook op straat.  

Kalkoen van wel 10 kg per stuk

Wol wol wol, deze is grof gebruikt voor kleden.

Toen door naar de afgesproken plek. Hier de nacht doorbrengen. 
 

In het ‘wild’

Vrijdag 2 februari, zon, 22 gr

De nacht in absolute stilte met een sterrenpracht, ongekend. Zeldzaam veel sterren, en dat terwijl wij nog maar zo’n klein stukje hemel zien.

Vanuit de camper in bed de zonsopkomst vanachter de bergen, ook elke morgen weer een belevenis. En elke dag alleen maar zon. In de ochtenden temperaturen van 3 tot 4 geraden, zodra de zon er is wordt het snel warmer.
 

Watertappunt

Op weg naar Zagora, mooie weg door de bergen en het laatste deel door dadelpalmen oases.  De stadjes komen welvarender over, meest verharde straten.   
Het is vrijdag, gebedsdag. Onderweg naar een bakker voor brood, moesten 10 minuten wachten, want hij was in de moskee. We zagen ze inderdaad massaal de moskee uitkomen. Elke ochtend worden we gewekt door de Iman die roept vanaf de moskee, als we in of dichtbij de bewoonde wereld zijn.Dan later op de dag ook nog een paar keer, maar daar kunnen we geen regelmaat in ontdekken.

Onderweg zag ik dat bij Diederik een lamp stuk was, kunnen we dat op de camping zelf repareren. Reservelampen in overvloed mee, dus.. maar Diederik had bij een vorige panne gezien hoeveel werk het is. Bij een stop vlak voor Zagora een monteur aangesproken, kun jij het fixen. Ja hoor rijd maar mee, een garage vlakbij. Alles los, hij wilde de prijs maar steeds niet zeggen, met 3 kerels erbij moesten ze een lamp zoeken, maar die hadden we zelf, toch door blijven zoeken. Lang verhaal kort, ze willen je van alles aansmeren, zelfs mijn camper bekeken en ik moest nieuwe vering krijgen, kon hij ook doen. Wij hielden onze poot stijf, en Diederik moest 100 DH (= € 9,50) betalen voor de reparatie. Koopje, maar ze willen je wel graag ‘helpen’.

Ook op de camping kwam een garageman zomaar alle campers inspecteren en de onze moest nodig nieuwe veerbladen. Dus, weet wat je wil en vooral wat je niet wil, kortaf non-non helpt.

We staan hier weer mooi, tussen de palmen, fijne douches.

Zaterdag 3 februari, zon en 21 graden

Na een koude nacht weer een mooie dag. Wat huishoudelijke klusjes en in de middag naar de stad.

Zagora is een welvarende stad, ligt op een knooppunt van waaruit je mooie tochten kunt maken in de omgeving. Wij als toerist zoeken het authentieke, maar we kunnen ons voorstellen, dat de inwoners van Zagora blij zijn met hun parken, geasfalteerde straten. Toch is hier de ezelkar nog niet verdwenen uit het straatbeeld.

De mimosa al bijna weer uitgebloeid

Nog even geslenterd door het oude gedeelte. Dan zie je nog dames graan zeven om meel van te maken voor brood. Vinden het leuk, als je belangstelling toont. Een winkeltje met oude potten en pannen en een oude baas die trots is op zijn spullen. Maar de stad is niet zo mooi als we verwacht hadden, teveel nieuwigheid.

Was mijn moeder blij mee geweest, allemaal koper, poetsen dus.

‘s Avonds uit eten met z’n zessen in een heel goed restaurant.

Op het plein naast de camping stond een tent, gisteravond was daar een feest voor de mannen, vanavond voor de vrouwen. Ze vieren met zo’ 120 mensen de geboorte van een kind. Baby shower dus, en dat twee avonden lang. En je wordt hier als gast in betrokken, omdat er veel muziek en dans is worden de dames meegetrokken de vloer op. Leuk hoor. Voor video zie onder video’s 

Zondag 4 februari, zon en 23 gr

Aan de weg buiten het dorp vind je de verwijzing naar de weg naar Timboektoe, 52 dagen per kameel. Je krijgt visioenen van kameel karavanen door de woestijn.

Op zondag in Zagora een hele grote openlucht markt, deels overdekt. Ze zijn hier zoals gebruikelijk van alle markten thuis, dus potten en pannen, groenten, fruit, snuisterijen en gevleugeld eten (na bereiding), maar ook vele slagers met vers vlees, ook in de openlucht. 

Duizenden van deze ouwetjes rijden er nog.

Een drukte van jewelste hier, maar altijd weer leuk om over te slenteren en wat inkopen te doen, we hebben de honden mee en daarmee zijn ook wij weer een bezienswaardigheid.

Hierna via de N12 Over een strakke mooie weg richting camping La Palmeraie Rachid Foum Zguidin, de oorspronkelijke route zou ons naar Tata voeren, wel 250 km, maar ivm het warme weer gaan we dit liever in twee etappes doe, je reis dan niet net te lang en je hebt de hele middag in een dorp of in de zon. Morgen dus naar Tata.

Bedoeïen tent, kuddes geiten en schapen of kamelen trekken ze mee rond.Nee geen kamelen rug, soms zelfs op deze wegen hobbels en bobbels op en in de weg, zie je toch soms nog over t hoofd

We zitten nu in de Midden Atlas en in de Sahara, geen zandduinen hier, wel iets verderop naar de Algerijnse grens. Maar dor en droog en zand en stenen. Maar zo’n groots en wijd uitzicht, je kunt het saai vinden, wij niet.

Het hoofd in sluier van de Touareg kom je overal tegen. Een mecanicien bekend met Parijs Dakar.

De camping is een oase van rust en reinheid, een jaar oud pas. Toch een dagje langer blijven?