Tan-Tan - Bouizakarne - Tafraoute

Maandag 12 februari, zon en 32 gr

De omgeving en Tan-tan was voor ons allen niet wat we er van verwacht hadden, beetje jammer dus dat we er zo ver voor rijden moesten. Maar ook een ervaring. De bedoeling was om hier een dag of 5 te verblijven.

De plek aan zee was geweldig; we stonden op een klif. We wilden nog op 2 andere plekken aan zee staan, maar daar konden we niet komen met onze campers. 

Daarom dezelfde weg terug naar Tan-Tan en door naar Guelmine. Van daaruit 40 km verder naar een leuke nieuwe camping in Bouizakarne, ook weer een legerplaats. Daar waar het leger kazernes heeft zijn de plaatsen mooi en goed onderhouden met goede winkels en voorzieningen. Marokko is een land waar het leger aanwezig is en veel te zeggen heeft. Alles voor de koning.

Het was vandaag zo heet dat ondanks de airco onze Bente er last van had. Het was ruim 30 gr en de komende dagen blijft dat ook nog even. De camping was voorzien van douches, water en afstortmogelijkheden. Om 17.00 zorgde de campingeigenaar voor thee voor alle gasten. Hier veel Fransen die er ook langer staan, tja voor die paar euro per dag…. 
 

De granaatappels hangen er nogTea time

Er is ook een restaurantje waar je voor weinig goed kunt eten, maar wij hadden onderweg lamskoteletten gekocht, dus dat ging bij ons op de grill, daarbij een lekkere verse salade (de tomaten zijn hier geweldig, niet die Nederlandse ‘waterbommetjes’) en heerlijke friet uit het restaurant, dat dan weer wel. ’s Avonds met 3 stellen samen koffie, Nel en Fred waren op een andere plek.

Dinsdag 13 februari, zon en 28 gr.

Door de Anti Atlas voert een  heerlijke weg naar Tafraout, dwars door de bergen met uitzichten…. Het is mooi natuurschoon met de bloeiende amandelbomen. Ze bloeien hier gemiddeld 2 weken in februari, maken wij dus mooi mee.( op het juiste moment op de juiste plek)

Vandaag iets minder warm gelukkig en met de airco hoog voor Bente goed te doen.  De weg was redelijk nieuw met stukken waar aan gewerkt werd, dus dan een tijdje gravel, en de mooie weg houdt vlak voor Tafraout op en is dan een aantal kilometers, bulten, gaten, hobbels.

De scholen altij herkenbaar aan de gekleurde gebouwen.

Kan hier dus ook zomaar, kwamen we al vaker tegen. Op zoek naar een plekje ‘wild’ was het plotseling een zee van campers overal, er zijn een aantal campings, niet groot, maar overal tussen de palmbomen honderden campers.

Wij zochten vooraan toch maar een stil en rustig plekje, met mooie uitzichten. Morgen lopend naar de stad, er is op woensdag dan een grote weekmarkt. Half uurtje lopen van hier.

De Marokkanen zijn trots op hun land en hun koning, ze vlaggen overal.

Elke avond komt een vrolijke vent langsfietsen met de term brot-brot-macarone, bij hem kun je baguettes bestellen voor de volgende morgen en kokos makronen kopen, ze zijn groot en heerlijk.

Woensdag 14 februari, zon en 28 gr

Een nieuwe warme dag, de baguettes worden aan de camper bezorgd, de hele dag door komen er wel verkopers aan, de een met nieuwe ruitenwisserbladen (echt waar), snoepgoed, auroreperateurs, of etenswaar. Een lief klein ventje kwam langs met door zijn moeder gebakken gevulde broodjes, heerlijk van smaak met groente en stukjes kip, kochten we er twee van voor € 0,80 per stuk en met een fooi van 20 cent was de knul dolgelukkig en wij hadden wat lekkers. Toen we ’s avonds weer met z’n achten samen kookten en aten kwam er een dame die ook voor couscous schotels en tajines kon zorgen, maar ook wel de was wilde doen. Daar hadden we nou net behoefte aan, dus nam ze onze wasmand  mee en die van de anderen en brengt morgen de was gewassen, gedroogd en gevouwen weer aan de camper. Hoeven we verder niet op zoek naar een wasmachine. 

Deze oude man maakte alles wat stuk was en van metaal, hier was hij een houweel aan  het smeden.

Het dorp bezocht en de weekmarkt, leuk dorpje met heel veel toeristen (wijzelf natuurlijk ook) en weer van alles te koop. Tafraout staat bekend om z’n leren handgemaakte schoenen, mooi geborduurd en je ziet ze dus ook veel aan de voeten van de lokale mensen.

De man met aap, gekke vent.

We hebben de schoenen maar niet gepast, die doen we als we thuis zijn toch niet aan. Zitten we een colaatje te drinken loopt er plots een man met een aangeklede Berberaap aan de ketting, mag je foto’s maken als je wat dirhams betaalt. Dat mag hier dus nog.

Morgen gaan Dieny, Thea en Diederik een autotour met een gids maken door de omgeving. Ik blijf thuis met de honden. Lekker rustig.

Donderdag 15 februari 22 graden

Afgesproken om 11.00 uur met een gids een rondrit door de omgeving. Door Marokkaanse spraakverwarring, stonden we op een andere plek, maar na wat heen en weer bellen kwam het toch nog goed. Met een 4 wheeldrive op pad. Tafraout is het gebied van de Ameln, de bekendste stam van de Anti Atlas. Doordat er weinig mogelijkheden zijn om een bestaan op te bouwen in deze omgeving, gaan ze veel naar de grote stad. Maar de rijke Marokkaan, laat in deze omgeving zijn huis bouwen, om daar in de vakanties te verblijven.

Ten noorden van Tafraout zijn de beschilderde rotsen, idee van een Belgische kunstenaar. Geeft een heel surrealistisch beeld. De hele gemeenschap voer er wel bij. De verfwinkels door het leveren van de verf, de mensen die het aanbrachten, en nu een toeristische trekpleister.

In Tafraout worden slippers met ronde tenen gemaakt, van leer; rood voor de dames, geel voor de heren. En geborduurd voor feestelijke gelegenheden.  Aan het borduursel kun je zien of de dame gehuwd is of niet. (maakt het daten wat gemakkelijker; voor de kenner😏)

We kwamen door de Amelnvallei met olijven- en amandelbomen. De amandelen en olijven worden in het dorp verwerkt tot o.a. amandelpasta. Heerlijk.

Er liggen Berberdorpjes op de hellingen, we hebben een traditioneel Berber huis bezocht, en uiteraard de onvermijdelijke thee gedronken.

 KeukenSlaapkamerDeze schoenen worden hier gemaakt en gedragen

Ook bezochten we nog een marmergroeve, die marmer leverde voor de moskee van Casablanca (schijnt de mooiste en grootste van Marokko te zijn). En toen moskee klaar, groeve gesloten. De gids kon zich de bedrijvigheid en het lawaai nog herinneren, nu een oase van rust met opeengestapelde marmeren blokken. Nog heerlijk geluncht en daarna weer naar de camper. Was een fijne tocht, je komt toch op plaatsen met een 4 wheeldrive, waar je zo niet komt.

Pieter bleef lekker in de schaduw met Zusje en Bente, nog even een rondje met ze gelopen langs rotspartijen en bomen die al bijna vol in blad staan.

Mijn uitzicht en tenen😀😀😎

Oude acacia, al volledig in blad.

Morgen richting Agadir langs opnieuw een bijzondere weg. We gaan over 2 dagen met elkaar in conclaaf hoe we de laatste twee weken in Marokko gaan invullen, wel of niet naar Marrakesh ( hebben we niet zoveel zin aan allemaal, ivm aardbevings schade en omdat het super toeristisch  is en commercieel)., en wanneer naar Tanger Med voor de overtocht naar Spanje.